Πήγαμε να γελάσουμε καί μας φράξαν με βιάση το στόμα.
Ξεχαστήκαμε κάπου να παίζουμε καί μας τράβηξαν φοβισμένοι
άπ’ το χέρι.
Ζητήσαμε να ρίξουμε ψίχουλα στα πεινασμένα πετεινά του
ουρανού καί τότε μάθαμε πώς δεν περίσσευε ψωμί.
Οί πρώτες προσευχές πού ψελίσσαμε μιλούσαν για πόλεμο, τα
πρώτα τραγούδια μας σα λυγμοί αντήχησαν.
Μάθαμε πρώτες-πρώτες κάτι λέξεις παράξενες, πού όμως ξέραμε
καλά τη σημασία τους….ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΕΔΩ
